Είχε μέρες να κάνει ανάρτηση, λογικά σκέφτηκα ότι πέθανε. Δεν υπήρχε ηλεκτρονικό στοιχείο του εδώ και λίγο καιρό. Πέρασα αρκετές ώρες θλιμμένος, θρηνώντας και παράλληλα δημοσιεύοντας λυπητερές φωτογραφίες και αντίστοιχα στιχάκια. Άλλαξα και το πρόσωπο - εικονίδιο στα διάφορα κανάλια που χρησιμοποιώ.
Μου πήρε μερικές μέρες να ετοιμάσω την ηλεκτρονική τελετή. Έπρεπε να βιαστώ γιατί συνήθως το νεκρό σώμα μυρίζει εύκολα και ίσως οι γείτονες το ανακάλυπταν και ήταν πιο γρήγοροι από εμένα. Τώρα τον Αύγουστο όλοι ασχολούνται με τον καύσωνα και τις φωτιές, όμως σε λίγες μέρες που δεν θα έχουν άλλα θέματα θα χτυπήσω εγώ.
Έφτιαξα ένα κείμενο και έβαλα μερικές φωτογραφίες από την κοινή μας πορεία. Είναι όλες παλιές επειδή τα τελευταία κινητά μου τα έχασα και δεν είχα συνδέσει με τις συσκευές με τα ηλεκτρονικά μου μέσα. Επίσης φαίνομαι καλύτερος πριν καμιά δεκαριά χρόνια. Πρέπει να είμαι πιο εμφανίσιμος από τον νεκρό. Αυτός θα κερδίσει τη λύπηση, εγώ τις εντυπώσεις.
Κατάφερα να προλάβω τους μνηστήρες τελικά. Δημοσίευσα ένα δακρύβρεχτο κείμενο που τελειοποίησα αντιγράφοντας τυχαίες νεκρολογίες καλλιτεχνών. Περιείχε υπερβολές και ανακρίβειες αλλά ποιος θα με αμφισβητούσε μέσα στη λύπη και το πένθος μου; Ήδη τις πρώτες ώρες επικοινώνησαν μαζί μου διάφορες μεσήλικες μοναχικές γυναίκες και μερικοί άντρες. Έστειλα σε όλους ευχαριστήρια μηνύματα και το ψευδώνυμό μου στις εφαρμογές συναντήσεων.
Διαχειρίζομαι τις δωρεές με μεγάλη σύνεση. Μετατρέπω κατευθείαν τα ποσά σε ένα νέο ασιατικό κρυπτονόμισμα. Ήδη βρέθηκαν οι πρώτοι συγγενείς και ψάχνουν να δουν την οικονομική κατάσταση του εκλιπόντος φίλου μου. Είχα κατοχυρώσει από την πρώτη στιγμή την εξ αγχιστείας σχέση μας οπότε θα τους πάρει πολύ χρόνο να με αμφισβητήσουν.
Έκανα την τελετή. Δεν υπάρχει άλλο σε κανένα ηλεκτρονικό μέσο. Το περίεργο είναι ότι έλαβα μια ειδοποίηση τη στιγμή που διέγραφα τους λογαριασμούς του.
“Είχα χάσει τις αισθήσεις μου για λίγες ώρες. Είμαι αδιάθετος και χωρίς αντοχή στο κρεβάτι. Κάποιος έχει δεσμεύσει όλες τις κάρτες μου και δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τους δικούς μου. Σε παρακαλώ είσαι ο μόνος που ξέρει που μένω. Έλα μόλις μπορέσεις.”
Είχε μέρες να κάνει ανάρτηση, λογικά σκέφτηκα ότι πέθανε. Δεν υπήρχε ηλεκτρονικό στοιχείο του εδώ και λίγο καιρό. Επίσης είχα περάσει αρκετές ώρες θλιμμένος, θρηνώντας και παράλληλα δημοσιεύοντας λυπητερές φωτογραφίες και αντίστοιχα στιχάκια. Άσε που άλλαξα και το πρόσωπο - εικονίδιο στα διάφορα κανάλια που χρησιμοποιώ και δεν μου επιτρέπεται να το ξανακάνω τόσο σύντομα. Είμαι άνθρωπος που εμμένω στις αποφάσεις μου εγώ.
Διέγραψα το μήνυμα και μετέφερα όλα τα ποσά μου στο όνομα ενός άλλου νεκρού φίλου. Είναι τόσο όμορφο να έχεις μοναχικές παρέες.
