Δεν φταίω εγώ.
(Stupendous)
Δεν φταις εσύ μικρέ μου πρίγκιπα. Δεν φταις εσύ λουλουδάκι μου.
Φταίνε τα άστρα που ευθυγραμμίστηκαν. Δεν φταις εσύ.
(This is Always)
Είχα όνειρα. Ήθελα να γίνεις ο καλύτερος. Να φτάσεις την μεγαλύτερη επιτυχία.
Να φυσήξεις τα σύννεφα και σαν στο σινεμά να πάρεις τη σκάλα και να ανέβεις.
Μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι μου.
(Dark Shadows)
Δεν φταίω εγώ.
Δεν φταις εσύ.
(Bird's Nest)
Είχα φτιάξει τη φωλίτσα σου. Τίποτα δεν θα σε ενοχλούσε.
Θα σε τάιζα στο στόμα και τα άλλα τα πουλάκια θα έδιωχνε μακριά σου η συνεχή παρουσία μου.
Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Μόνο εμείς τα δυο μας.
(Carving the Bird)
Όλα είναι χτισμένα να μας οδηγούν στον ίδιο λαβύρινθο. Θυμήσου τους μεσαίους σε μέγεθος δίσκους του Charlie Parker. Εκείνο το δεύτερο με το πουλί στο κλαδί και τον Charlie με το σαξόφωνο να κοιτάει χαμογελαστός. 600€ κοστίζει 70 χρόνια μετά αυτός ο δίσκος. Στους περισσότερους είναι άχρηστος. Θα τακτοποιηθεί ανάμεσα από άλλους και ποτέ δεν θα τοποθετηθεί σε κάποια ηχητική πηγή αναπαραγωγής. Χαμένος για μερικές ακόμα δεκαετίες μέχρι να βρεθεί στο φορτηγάκι με τη συλλογή του νεκρού συλλέκτη.
(Cool Blues)
Λοιπόν! Νομίζεις ότι μπορείς να πετάξεις μόνο σου. Αλλά δεν μπορείς!
Χρειάζεσαι εμένα. Να σε ντύσω, να σε βάλω στο σωστό το δρόμο και να σου επιπλώσω το σπιτάκι σου δίπλα στο δικό μου. Δεν γίνεται αλλιώς. Πως θα σε προσέχω για να πάνε όλα καλά;
Ένα όνειρο έχω μόνο, αφού γίνουν όλα αυτά. Να παντρευτείς. Να μου κάνεις εγγονάκια. Να μεγαλώσουν κι αυτά. Κι όταν πάρεις σύνταξη κι εσύ... να είμαστε οι δυο μας. Θα καθόμαστε ζεστά-ζεστά μπροστά στο τζάκι (θα έχω κρατήσει τα καλύτερα κούτσουρα), θα ψήνουμε κάστανα (από εκείνα τα τεράστια που ξεφλουδίζουν αμέσως), θα θυμόμαστε τα παλιά (αυτά που θέλω τώρα να περάσουν γρήγορα) και θα κοιμόμαστε ο καθένας στη μια μεριά του τριπλού καναπέ.
(Relaxin' At Camarillo)
Ασφαλισμένοι θα είμαστε. Λεφτά θα έχουμε. Και το σημαντικότερο: Θα έχουμε ο ένας τον άλλον.
(Hot Blues)
Αυτή είναι η ζωή που σου 'χω ετοιμάσει.
Είναι όπως ακριβώς τη θέλεις. Το ξέρω.
(Cheers)
x
