Σε τι μου χρειάζεται η Νεοελληνική Λογοτεχνία;
Είναι σημαντικό να μπορέσω να μάθω λιγότερα από κάθε καθηγήτρια για να μην μπορώ να απαντήσω; Αφού όλοι συζητάνε τα ίδια, όλοι γράφουν λίγα και ο διευθυντής έχει λογαριασμούς σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα για να ενημερώνει για τα συμβάντα στο σχολείο.
Δεν ξέρω γιατί κάνω Εικαστικά;
Έξτρα βαθμός θα μου πεις... Έτσι ο μέσος όρος γίνεται μεγαλύτερος. Αυτό σημαίνει με τα πιο απλά μαθηματικά που μου χρειάζονται, μεγαλύτερο χαρτζιλίκι δυο φορές το χρόνο. Όμως τα Εικαστικά έχουν πολλά κοινά με την Ιστορία. Κανείς δεν μπορεί να αναφέρει καν σύγχρονα ρεύματα στην τέχνη. Ούτε καν μπορούν να κατανοήσουν τους σημερινούς τρόπους δημιουργίας.
Αρχαία δεν θα μιλήσω ποτέ στη ζωή μου.
Πρέπει να μπορώ να καταλαβαίνω τις επιγραφές στα μουσεία; Οι ξένοι τουρίστες δεν διαβάζουν τη μετάφραση; Είναι και περισσότεροι από εμάς. Εμείς δεν επισκεπτόμαστε τέτοιους χώρους. Ακόμα κι όταν πηγαίνουμε μαζί μας είναι καθηγητές που απλά μας επαναλαμβάνουν τα ίδια ή γονείς που νομίζουν ότι αν πετάξουν κάτι από τις αναμνήσεις τους αποτελεί ιστορικό αξίωμα.
Πληροφορική, Τεχνολογία, Γυμναστική, Αγγλικά, Γλώσσα κι Ιστορία. Αυτά χρειάζομαι. Στην τελική, μετά από δώδεκα χρόνια εκπαίδευσης και μόλις ενηλικιωθώ έχω άλλα πέντε να κάνω ζωή. Έτσι μου λένε. Μετά αρχίζουν τα δύσκολα. Αναρωτιέμαι όμως... Αυτά τα δύσκολα που εγώ τα ζω από όταν άρχισα να περπατώ, δεν τελειώνουν ποτέ, έτσι δεν είναι; Διαβάζω κάτι δήθεν φιλολογικές αναρτήσεις και θέλω να ξεράσω. Αυτοί που τα γράψανε έχουν τις ίδιες φυτευτές γνώσεις με μένα. Αν μπορούσαν θα γράφανε και με greeklish για να είναι πιο μοδάτοι.
Μετά τη συντήρηση γιατί κανένα κλιματιστικό δεν λειτουργεί;
Κάθε φορά επανάληψη. Τέτοια που σιχαίνεσαι τις βαθμολογίες. Με τους αριθμούς βλέπω ταινίες, ακούω μουσική, επιλέγω βιβλία, εργάζομαι και διαπρέπω. Ποιος φτιάχνει τις κλίμακες; Γιατί να πρέπει να ανέβω αντί να κατέβω τις σκάλες; Δεν θέλω να γίνω το ίδιο άσχημος με όλους αυτούς. Να φοράω κρέμες στο πρόσωπο, να μετατρέπομαι αυτόματα από τον κοινωνικό σκουπιδοφάγο σε ένα άοσμο αέριο, να μην ενοχλώ κανέναν, να είμαι αόρατος. Δεν θέλω. Ξέρετε κάποια σημαδάκια στο πεντάγραμμο που στέκονται απέξω από τις κάθετες και είναι αυτά που σας κάνουν να σηκώνεται τα φρύδια σας και να σταματάτε να κουνάτε ρυθμικά το πόδι σας όταν τις ακούτε; Αυτό θέλω να γίνω. Έχω στόχο.
