Είμαστε δυο πολύ καλοί φίλ(ι)οι. Από παλιά μαζί. Μωρά μέχρι γέροι οι ίδιοι. Αυθεντικοί. Δεμένοι. Ξεκινήσαμε να παίζουμε μπάλα. Αυτός (για χάρη της αφήγησης ας τον αποκαλέσω τυχαία με ένα νούμερο) ο 284, δεν πολύ γούσταρε αλλά προσπαθούσε. Εγώ από την άλλη (δεν θα μου δώσω κι εμένα έναν αριθμό, πάντα με χαρακτήριζαν το δεκάρι το καλό έτσι κι αλλιώς), ήξερα ότι ήμουν καλύτερος και πάντα τον καλούσα και τον επέλεγα στην ομάδα μου. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις τριγύρω σου πρόθυμους ανθρώπους που δεν μπορούν να σε φτάσουν. Είναι τα τουβλάκια από το παιχνίδι των lego που σε στηρίζουν και δέχονται τις επιθέσεις του κακόβουλου λογισμικού στο minecraft.
Ο νούμερο 284 είχε ένα περίεργο μυαλό κι αυτό τον οδηγούσε να έχει πολύ ατροφικό δεξί πόδι. Με τη σειρά μου για να τον κάνω να το ξεπεράσει τον τοποθετούσα πάντα στη δεξιά μεριά της επίθεσης. Ανασφαλής ίσως, μετά από μερικά χρόνια παράτησε το ποδόσφαιρο. Μέχρι και μπλούζα του είχα φτιάξει με τον αριθμό 13 στην πλάτη. Δεν το εκτίμησε. Λες τελικά να είναι και προληπτικός; Αλλά τι να κάνω; Οι άλλοι με κορόιδευαν που τον επέλεγα κάθε φορά. Νομίζανε ότι τον κρατούσα γιατί είχε λεφτά ή είχαμε κάποια άλλου είδους σχέση μεταξύ μας. Τελικά χαθήκαμε. Εγώ ξεκίνησα την καριέρα μου. Που χρόνος για φίλιες αναζητήσεις. Έβγαινα με τους προϊσταμένους μου και φλέρταρα διακριτικά τις γυναίκες τους. Μια φορά τον πέτυχα τυχαία έξω από ένα θερινό κινηματογράφο. Πραγματικά φάνηκε να δυσφορεί όταν τον ρώτησα αν δεν ξέρει ότι μπορεί να κατεβάζει ταινίες στον υπολογιστή του.
Μετά από χρόνια σπουδών, δημιουργίας οικογενειών και σάπιων στομαχιών, συναντηθήκαμε ξανά τυχαία. Προσπάθησα να καταλάβω που ανήκε... Μάταια. Τελικά αποφάσισα ότι ήταν μια κατηγορία από μόνος του. Αυτό μου φάνηκε πολύ φιλοσοφικό κι οπότε τον υποβίβασα σε αποτυχημένο. Έτσι κι αλλιώς τι είχε καταφέρει όλα τα χρόνια μετά τους παιδικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες μας;
Ο νούμερο 284 είχε μόνο συσσωρεύσει βιβλία. Εγώ είχα ήδη αλλάξει 3 αυτοκίνητα. Το καθένα μεγαλύτερο κυβισμό από το προηγούμενο κι ας είχα ξεκινήσει από το τεράστιο μερσεντές του πατέρα μου. Ο νούμερο 284 είχε γυρίσει όλη την Ευρώπη και δεν θυμόταν κανένα αξιοθέατο παρά μόνο ποιο συγκρότημα ακολούθησε στις ξένες χώρες. Εγώ είχα αναρτημένες φωτογραφίες από κάθε δημοφιλές σημείο στις πρωτεύουσες που πήγαινα. Είχα μεριμνήσει να φωτογραφηθώ και μόνος γιατί κατά διαστήματα χώριζα από τις συνοδούς μου. Έτσι γλίτωνα τις διαγραφές και τις συνεχείς αναθεωρήσεις των χρονολογίων μου. Ο νούμερο 284 φορούσε ακόμα κάτι μαύρα μπλουζάκια με στάμπες μπρος και πίσω. Η κόρη μου είχε ενθουσιαστεί όταν μας είδε μαζί ένα βράδυ στο δρόμο. Της έδωσα την πιστωτική μου να αγοράσει κάνα ζευγάρι παπούτσια, κακό παράδειγμα ο νούμερο 284.
Μια άλλη φορά που βγήκαμε έξω αντροπαρέα ήρθε μαζί με μια γυναίκα που δεν ήθελε να συζητάει ούτε για τη δουλειά της, ούτε να κουτσομπολεύει για τις γυναίκες άλλων. Βαρέθηκα και της είπα ότι γι' αυτό κατέληξε με το νούμερο 284. Έδειχνε να μην καταλαβαίνει τι εννοώ και εκνευρίστηκα ακόμα περισσότερο. Αποφάσισα να μην τηρήσω τη λογική του ρεφενέ στο λογαριασμό και πλήρωσα για πάρτη τους. Πάλι δεν έδωσαν σημασία.
Περίεργο, αλλά επιζητούσα την παρέα του. Τόσο όσο όμως. Μετά από την πρώτη ώρα που εξιστορούσα τα ανδραγαθήματά μου φαινόταν να ταξιδεύει με το μυαλό του μακριά. Δεν κάνουν έτσι οι φίλ(ι)οι. Πιστεύω ότι έδειχνε ανασφαλής. Ίσως και λίγο να ζήλευε για τις επιτυχίες μου. Τελείως αντικειμενικά πιο επιτυχημένο αρσενικό από εμένα δεν υπάρχει. Έχω καταφέρει τα πάντα. Ξέρω τα πάντα. Θυμάμαι λεπτομέρειες. Έχω έναν πολύ καλό τετραψήφιο μισθό. Κέρδισα το στοίχημα από την αρχή. Ότι περίμεναν όλοι από εμένα το απέδειξα. Κανείς δεν μπορεί να με υποβιβάσει, να με διαιρέσει. Είμαι ακέραιος, ότι κι αν σημαίνει αυτό.
Αλλά είμαι κι άνθρωπος. Έχω αισθήματα. Δεν μπορεί να με κατηγοριοποιήσει ένα φίλ(ι)ος σε νούμερο. Και τι διάολο σημαίνει το νούμερο 220; Τον άκουσα να με αποκαλεί έτσι κατάμουτρα. Δεν είμαι εγώ ένας άψυχος και ψυχρός αριθμός. Νιώθω οικεία με τους ανθρώπους που με ακούν, είμαι ζεστός και φιλικός μαζί τους αν με επιβραβεύουν με την επιδοκιμασία τους. Δεν είμαι εγώ φτιαγμένος από κομμάτια πράξεων. Άλλο καλούπι κι άλλη μήτρα με έφτιαξε εμένα. Τι δεν μπορούν επιτέλους να καταλάβουν όλα αυτά τα νούμερα που ξετρυπώνουν για να με χλευάσουν; Ότι μαζί κάνουμε πράξεις; Ότι αν προσθέσουμε τα κομμάτια που μας χωρίζουν γινόμαστε πάλι φίλ(ι)οι; Σιγά μην κάνω και τατουάζ στο χέρι μου κάνα νούμερο. Αυτά τα κάνανε εκείνοι οι μαχητές στους ηττημένους γιατί δεν θυμόντουσαν τα ονόματά τους. Έτσι δεν είναι νούμερο 284;
