Σου λέει ο άλλος είσαι λογιστής, κι εγώ να γυρνώ πίσω και να θυμάμαι ότι αυτό το σιχαινόμουν, πως έγινα λογιστής; Αυτοί καταγράφουν αριθμούς... εγώ σταμάτησα να μετράω την περιουσία μου κάπου στα 15 όταν οι δίσκοι δεν χωρούσαν πια στο μικρό μου τεφτέρι. Αποφάσισα να το μελετήσω... πάντα πίστευα (ίσως ακόμα) ότι όταν μου λένε κάτι το έχουν σκεφτεί - μελετήσει - είναι καλοπροαίρετο και λέγεται για το καλό μου... οι λογιστές κάνουν ακριβώς το αντίθετο: καταγράφουν μόνο αριθμούς - ποσότητες με λογική σειρά - δεν δημιουργούν - δεν αυθαδιάζουν - δεν ονειρεύονται - είναι σωστοί ορθογραφικά - ίσως έχουν και μια εικόνα του προστάτη λογιστή στο γραφείο, στο κρεβάτι, στη χέστρα και στο αμάξι, εγώ δημιουργώ - καταγράφω άναρχα τη ζωή μου, τα τριγύρω συμβάντα, μ' αρέσει η ποίηση, η καινούργια μουσική, τα δέντρα, προσπαθώ να θυμάμαι τα καλά κι έτσι αποτυπώνω στη μνήμη και μερικούς βόθρους.
250 μηνύματα ειδοποιήσεων για μια Bandcamp Friday του Αυγούστου! Όλοι μιλάνε για σαβούρα, σβήστα, ένας καπιταλιστικός οχετός... κι εγώ λέω: είναι μουσική, χαρά, από αυτά που αλλιώς θα έβγαιναν σε ένα δίμηνο τώρα έχω συμπιεσμένο χρόνο σε ένα εικοσιτετράωρο! Χαίρομαι... όπως πριν λίγο καιρό που δυστυχούσα γιατί λόγω της τηλεφωνικής μου υπηρεσίας αυτές οι ειδοποιήσεις ερχόντουσαν κι έμεναν με τη γλώσσα έξω σ' αυτό το email account.
Πρώτη φορά μετά τα σχεδόν σαράντα χρόνια σ' αυτή την οικοδομή που χρησιμοποιώ το ασανσέρ. Αφού το πληρώνεις, μου λέγανε, γιατί ανεβαίνεις με τα πόδια; Παχύδερμα που γελάνε δυνατά μέσα από τις ποδιές, που τα ανέχτηκα τόσα χρόνια και είμαι περήφανος για μένα που δεν απαντώ άλλο στα μουγκρίσματα τους. Μέσα στα σκατά πλένουν τα πόδια τους και μετά ψεκάζονται και συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ο κόσμος όλος τους χειροκροτεί σαν έρπονται στην τοπική κοινωνία. Αδιαφορία εμπρός στην κάκοσμη αθλιότητα μιας επαρχιακής πόλης χωρίς νότες, χρώματα, ποίηση και ενδιαφέρον. Είναι κι οι νέοι άσχημοι ή ιδέα μου είναι;
Μην κρίνεις για να μην κριθείς (από τους χριστιανούς). Η Ελένη με τα τσιμπουκόχειλα, το μαύρισμα - τάνισμα των διακοπών σε τροπικά μέρη (πίτσες μπλε - στον τρίτο όροφο μιας καθέτου της Τσιμισκή το έκανε, 45 ευρώ η συνεδρία χωρίς βρακί) και το κατάλληλο μαλλί - ίδιο για γάμους, σκυλάδικα, Κυριακές με τα wanna-be πεθερικά κοκ, έκανε καλέ ίνστα... μόνο για να βλέπει. Όπως η γιαγιά καλέ, που είχε την τηλεόραση για παρέα και τις υπόλοιπες ώρες έλυνε εξισώσεις τετάρτου βαθμού στο μαυροπίνακα. Ο Frank Zappa έφυγε νωρίς και δεν επισκέφθηκε την εμποροπανήγυρη Κιλκίς. Ξεκάλτσωτος δεν θα βρει θέση στον παράδεισο. Με ποιον καλό χριστιανό, από τους δικούς μας τους γαλάζιους, θα μοιραστεί ένα στασίδι να ξαποστάσει;
