Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019

Σχολικός Τροχονόμος

Εργάζομαι ή καλύτερα εκτελώ το λειτούργημα του Σχολικού Τροχονόμου.
Με κεφαλαία παρακαλώ.
Μπορεί να υπάρχει κάτι καλύτερο;
Ξυπνάω κάθε πρωί την ώρα που εσείς ετοιμάζετε τα παιδάκια σας.
Δεν έχω δικά μου. Είναι δικά μου τα δικά σας.
Ντύνομαι με το φωσφορίζον γιλέκο μου και πετάγομαι μπροστά από τα αυτοκίνητα για να τα σταματώ και να περνάνε με ασφάλεια το δρόμο οι μικροί πεζοπόροι στην ανάβαση του σχολικού Γολγοθά τους. Βρίσκομαι εκεί και στην επιστροφή. Στο μεσοδιάστημα, πίνω καφέ, μαγειρεύω για ένα άτομο, καθαρίζω και παράλληλα συντροφεύω την ανοιχτή οθόνη της τηλεόρασης για να μην αισθάνεται μόνη. Είναι τεράστια με κάθε λογής κουμπάκια κι υποδοχές. Δεν έχει μόνο δύο ή τρεις. Όχι! Έχει πολλές. Θες καλώδια ή βύσματα; Ότι θες μπορείς να το βάλεις σ' αυτήν. Εγώ απλά της μιλώ καθημερινά.

Δεν έχω κερδίσει πολλά εκτελώντας το λειτούργημα αυτό. Εννοώ από λεφτά. Αλλά περιμένω ότι κάποια στιγμή θα πάρω σύνταξη. Δεν είναι και λίγο αυτό που κάνω. Η βασιλεύουσα του Βορρά είναι πιο ασφαλή με τις υπηρεσίες μου. Όταν ο δεξιός δήμαρχος αποφασίσει να πάρει μόνιμο συνεργείο του Δήμου, στον οποίο ανήκουν τα Δημοτικά Σχολεία που σπαταλάνε τα πρωινά τα παιδάκια σας, τότε σίγουρα θα με αποκαταστήσει. Κι επειδή το στήθος μου αρχίζει να πέφτει και καμιά θεατρική παράσταση δεν θα με κοσμήσει γυμνή πριν τα μεσάνυχτα, πρέπει να βρεθεί κάτι άλλο. Ξέρω τόσα από παιδάκια. Τα οδηγώ με τις κινήσεις μου τόσα χρόνια. Ήρθε η σειρά μου να έχω ένα κι εγώ.
Δεν μου φτάνουν μόνο τα δικά σας πια. Είναι δικά σας.
Ξυπνάω κάθε πρωί την ώρα που εσείς ετοιμάζετε τα παιδάκια σας.
Μπορεί να υπάρχει κάτι χειρότερο;
Με κεφαλαία παρακαλώ, πείτε:
Ποιο το νόημα να εργάζομαι σαν σχολικός τροχονόμος και να οδηγώ αθώες ψυχές στο κολαστήριο;