ας αγοράσουμε ένα ωραίο ψυγείο, από αυτά που χωράνε πολλά πράγματα, να μη χαλάνε, να μην τα πετάμε χαλασμένα, θα τα πετάμε μόνο όταν λήξουν ή όταν θέλουμε. ας το αγοράσουμε. τι χρώμα θα είναι; πόσο λίτρα φαγώσιμα θα χωράει; να του βάλουμε και μια κορδέλα. να του κάνουμε τα εμβόλια. να το διαβάσει ο παπάς. πόσα θέλει για να έρθει σπίτι μας μετά τη δουλειά; τη δική σου. εγώ δεν δουλεύω. ούτε αυτός. τη μέρα που θα έρθει στο σπίτι μας θα ντυθούμε όμορφα. φτάνει πια με τις πυτζάμες. καινούργιο ψυγείο θα έρθει. όχι ο παπάς. δε θα χρειαστεί άλλη φορά να ετοιμαστούμε στις έξι το απόγευμα, να πάρουμε το λεωφορείο στις έξι και μισή, να περάσουμε απέξω από την εκκλησία του Κωστή και της Λένας που γιορτάζουν την επομένη, να περπατήσουμε μέχρι τις επτά και μισή, να παραγγείλουμε μια μπύρα και μια λεμονάδα ενώ θέλαμε καφέ στις επτά και σαράντα, να φύγουμε στις οχτώ και είκοσι πληρώνοντας μετρητά, να πάμε μέχρι την πιτσαρία που κάνει την καλύτερη πίτσα στις οχτώ και μισή, να φύγουμε από την πιτσαρία που κάνει την καλύτερη πίτσα και έχει δέκα άτομα ουρά απέξω στις οχτώ και σαράντα, να περάσουμε όλα τα αραβικά κι ασιατικά μαγαζιά της πόλης μέχρι της εννέα και την κεντρική οδική αρτηρία στις εννέα και τέταρτο, να φτάσουμε στην αφετηρία των λεωφορείων στις εννέα και μισή, να μην έρχεται λεωφορείο και να πάμε μέχρι την κεντρική πλατεία στις δέκα παρά τέταρτο, κι εκεί να μην έρχονται λεωφορεία γιατί έρχεται ο πρωθυπουργός, να μη μιλάμε, να μην μπούμε στο πρώτο λεωφορείο, να μπούμε στο επόμενο στις δέκα περίπου, να φτάσουμε μετά κι από λίγο περπάτημα στο σπίτι, δέκα και μισή, τέσσερις ώρες μακριά από το ωραίο μας ψυγείο για σαράντα λεπτά χωρίς κουβέντα στον έβδομο όροφο ενός σημερινού ξενώνα να ρεμβάζουμε κεραίες ενώ δίπλα μας ένα ζευγάρι είναι στο πρώτο τους ραντεβού κι από την άλλη ένα τρίο διαγωνίζεται ποιος είναι ο ηλιοθιότερος. και δεν καθόμασταν να ονειρευτούμε στον προσωπικό του κόσμο ο καθένας μας το ψυγείο μας;
Δευτέρα 20 Μαΐου 2024
το ψυγείο - ψυγείο
Τετάρτη 15 Μαΐου 2024
ψιτ! Εγώ είμαι ανώτερος Μαλάκας αλλά ξέρω Nasenbluten και περπατώ καθημερινά στη Σαλονίκη (2-3 ώρες μετά τα ξημερώματα)
λοιπόν... μάθημα των τελευταίων μηνών... πρώτον. αν έχεις γενικά συναισθήματα και ηθική σκέψη μην ασχοληθείς ποτέ με σκύλο / σκύλα... ειδικά από κουτάβια. δεύτερον. αν είσαι σταθμάρχης και μπήκες εκεί χωρίς την αξία σου μην πάρεις ποτέ μια ιερόδουλη εν ώρα εργασίας και ειδικά μέσα στο χώρο "εργασίας" σου. τρίτον, πάψε να κάνεις πλάκα με τα θεία και τους πρώιμους θείους - θείες που νόμιζες ότι ήταν του φιλικού σου περιβάλλοντος. εξωγήινα όντα είναι που σε βλέπουν σαν εξωγήινο. τέταρτον, αν θες να είσαι χαλαρός φύγε... δεν θα φύγουν αυτοί. φύγε εσύ. αλλιώς ετοίμασε απαντήσεις στις ερωτήσεις... τους. οι θυσαυροί δεν χάθηκαν - οι θυσαυροί είναι χαμένοι. ψιτ! φεύγοντας πάρε τον flyover ε... μην ξεχνιόμαστε! αχαχαχαχα, ειδικά εσύ... είσαι ένας ψοφοφόρος...
πάμε να συμμετάσχουμε σ' ένα μπάτσελορ; ψήνεσαι; ψήθηκα. να κάνουμε καρτ, να φουσκώσουμε μπαλόνια, να τρέξουμε για εβδομήντα μέτρα με ρυθμό μαραθωνίου στις παραλίες με τα λύματα της πόλης, να ονειρευτούμε ότι πηδιόμαστε και να μην πηδιόμαστε γιατί παντρευόμαστε και έχουμε λεφτά, θυμάσαι; πηδιόμασταν όταν δεν είχαμε λεφτά; παραψήθηκες. βάλε Nasenbluten και κατά προτίμηση Show Us Your Tits. τα τρία δευτερόλεπτα δημοσιότητάς σου τελειώσαν με τη φετινή γιουροβίζιον και το μέλλον σου είναι λαμπρό σαν τα χειμερινά σαββατιάτικα τηλεοπτικά σόου της χώρας των Βελόπουλων. ως κάτοικος της Silicon της Valley των παγκόσμιων βαλκανίων νιώθω σαν χαμένη επενδυτική ευκαιρία.